در این مقاله به بررسی تفاوت سیم و کابل می پردازیم. در زمینه های مهندسی برق و ارتباطات، و هم چنین صنعت های ساختمانی و ….عبارات “سیم” و “کابل” اغلب دیده می شود. با این حال، افراد معمولا این دو کلمه را با یکدیگر اشتباه می گیرند، و در ذهنیت آن ها سیم و کابل مشابه هستند اما در واقع تفاوت های ساختاری و عملکردی بسیاری دارند.
ما در خانه خود سیم و کابل برق زیادی داریم، اما وقتی دیگران از ما می پرسند دو تفاوت اصلی بین سیم و کابل چیست، ما اغلب اطلاعات درستی از آن نداریم. اگر می‌خواهید از سیم‌ها یا کابل‌های برق به طور موثر استفاده کنید تا بتوانید اتصالات الکتریکی را در خانه خود برقرار کنید، بسیار مهم است که در مورد آن درک درستی داشته باشید. اگر هیچ دانشی در مورد آن نداشته باشید، در نهایت محصول نادرست را دریافت خواهید کرد.
“سیم و کابل” نقش مهمی در زندگی روزمره شما دارد. آنها معمولاً در تجهیزات برقی و ارتباطی استفاده می شوند. در واقع، سیم و کابل به هیچ وجه با یکدیگر قابل مقایسه نیستند. سیم ها و کابل ها به طور گسترده در صنعت برق استفاده می شوند و هدف اصلی آنها انتقال جریان الکتریکی از یک مکان به مکان دیگر است.
حال، بیایید نگاهی به اساسی ترین تمایز بین سیم و کابل بیندازیم. اساسی ترین و مهم ترین تمایزی که می توان بین سیم و کابل قائل شد این است که یک سیم فقط یک هادی دارد اما یک کابل چندین هادی دارد. این هادی ها از ماده استاندارد مس و یا آلومینویم ساخته شده اند. سیم ها اغلب پیچ خورده هستند و ممکن است برهنه باشند یا نباشند. با این حال، برخی از سیم ها یک لایه بسیار نازک از پوشش PVC روی خود دارند.
سیم چیست؟
ذوب کردن جواهرات،اتو کردن لباس‌ها، حرکت اتومبیل‌ها یا هر قطعه صنعتی مانند پین، لامپ و سوزن به دلیل نیاز به انتقال جریان برق، پشتیبانی از بارهای الکتریکی، ارسال سیگنال‌های مخابراتی و تحمل بارهای الکتریکی نیاز به استفاده از سیم دارند.
سیم به عنوان یک هادی الکتریکی تعریف می شود، در حالی که کابل به عنوان گروهی از سیم ها (رساناها) عایق بندی شده جداگانه تعریف می شود که با هم در روکش محصور شده اند. در پاراگراف های بعدی، تمایز بین سیم و کابل با جزئیات بیشتر مورد بحث قرار خواهد گرفت. بخشی از سیم یا کابل که جریان الکتریسیته را هدایت می کند در غلاف قرار دارد که یک ماده نارسانا با ویژگی های محافظ است. با وجود اینکه سیم هادی عالی است، با این وجود پتانسیل نشان دادن مقداری مقاومت را دارد. مس، طلا و آلومینیوم تنها تعداد کمی از موادی هستند که ممکن است در تولید سیم و کابل استفاده شوند. مقاومت های مختلفی توسط هر یک از مواد نشان داده می شود. اگر دو سیم از یک ماده تولید شود اما یکی ضخیم تر از دیگری باشد، سیم ضخیم تر مقاومت کمتری خواهد داشت.
هر زمان که دمای سیم یا طول آن تغییر کند، مقاومت سیم در معرض تغییرات متناسب است. قطر هادی فلزی سیم همان چیزی است که با عبارت “اندازه سیم” مشخص می شود. هنگام انتخاب اندازه سیم، باید گیج سیم، ظرفیت سیم و هدف سیم را در نظر گرفت. اگر سیم خیلی نازک باشد، جریان زیادی از آن عبور می کند. این باعث می شود سیم به دلیل مقاومت بالایی که ارائه می دهد، توان بیشتری را که بر حسب وات اندازه گیری می شود از دست بدهد. سیم های جامد و رشته ای دو نوع هستند که ممکن است به عنوان سیم های تک هادی (همچنین بافته شده) طبقه بندی شوند. سیم جامد نسبت به سایر انواع سیم سفت تر است و رسانایی الکتریکی بهتری دارد. سیم رشته ای از چندین سیم کوچکتر تشکیل شده است که به هم بافته می شوند. از آنجایی که سیم‌های رشته‌ای در هنگام خم شدن مکرر احتمال شکستگی کمتری دارند، معمولاً این نوع سیم را در شارژرهای تلفن همراه استفاده می‌کنید.
سیم ها نه تنها از نظر جنس و قطر یا گیج، بلکه در نوع عایق و میزان ظرفیت الکتریکی آنها نیز با هم تفاوت دارند. کاربران توسط سیم‌های اتصال به زمین محافظت می‌شوند که دارای روکش زرد هستند و کانالی را به زمین ارائه می‌دهند که مقاومت کمی از دستگاه‌ها دارد. حروف سیمی انواع عایق اولیه سیم های مجزا با حروف مختلفی از جمله THHN، THWN، THW و XHHN و غیره مشخص می شوند.
برخی از استانداردهای کد ملی برق (NEC) زیر درج شده است:
- مواد عایق ساخته شده از ترموپلاستیک
- مقاومت در برابر درجه حرارت بالا
- مقاومت حرارتی بالا (تا 194 درجه فارنهایت).
- W – برای استفاده در محیط های مرطوب طراحی شده است
- N – روکش ساخته شده از نایلون مقاوم در برابر اثرات نفت و گاز
- X یک پلیمر مصنوعی است که در برابر شعله های آتش مقاوم است.
کابل چیست؟
کابل همانطور که قبلاً گفته شد، کابل از مجموعه ای از سیم های عایق تشکیل شده است که در یک محفظه به هم پوشیده شده اند. در بیشتر موارد، یک کابل حداقل یک سیم داغ، یک سیم خنثی و یک سیم ارتخواهد داشت. سیم داغ سیمی است که جریان را حمل می کند. طبقه بندی کابل بر اساس تعداد سیم هایی که شامل آن ها می شود و همچنین اندازه و گیج آن سیم ها تعیین می شود. کابل ها با یک رشته حروف مشخص می شوند که بعد از آن یک عدد، یک خط تیره و یک عدد دیگر وجود دارد. نام ها اطلاعاتی در مورد نوع عایق ارائه می دهند. عدد اول نشان دهنده مقاومت سیم هایی است که در داخل کابل قرار دارند. عددی که بعد از خط تیره می آید نشانی از تعداد کل هادی های جداگانه ای است که در کابل وجود دارد. اگر بعد از عدد نهایی یک G ظاهر شود، این نشان می‌دهد که کابل دارای یک سیم اضافی است که جریانی ندارد و به عنوان زمین عمل می‌کند. کابل های برق متناوب برای انتقال جریان و ولتاژ از منبع تغذیه خانگی به یک دستگاه الکترونیکی، معمولاً منبع تغذیه AC به DC، به روشی ایمن و قابل اعتماد استفاده می شود. هادی های عایق بندی شده به صورت جداگانه در یک پوشش بیرونی محافظ قرار می گیرند که ماندگاری بیشتری دارد و با اتصالات در یکی یا هر دو انتهای آنها مجهز شده است
اشکال مختلفی که کابل های برق می توانند داشته باشند:
- کابل جفت تابیده: کابلی متشکل از دو کابل که به هم تابیده شده و یک واحد را تشکیل می دهند، کابل جفت تابیده نامیده می شود. از آنجایی که این پیچش می تواند نویز ناشی از اتصال مغناطیسی را کاهش دهد، در انتقال سیگنال ها استفاده می شود. انتقال داده و تلفن دو مورد از رایج ترین کاربردهای کابل جفت تابیده هستند.
- کابل چند رسانا: این نوع کابل شامل دو یا بیش از دو هادی عایق است و وظیفه اصلی این هادی ها حفظ یکپارچگی سیگنال است.
- کابل کواکسیال :کابل کواکسیال و شبکه شامل یک هادی داخلی است که توسط لایه های عایق پوشانده شده است و توسط یک هادی فویل خارجی موازی که توسط لایه های عایق نیز محافظت می شود، احاطه شده است. مواد دی الکتریک عایق به عنوان یک مانع بین دو هادی کابل عمل می کند و از نشت جریان الکتریکی بین آنها جلوگیری می کند.